Raptem kilka dni temu mogliśmy obchodzić aż 77 rocznicę Powstania Warszawskiego. Była to wówczas największa zbrojna akcja podziemia w Europie okupowanej przez Niemców. Z rozkazu Dowódcy AK gen. Tadeusza Komorowskiego, miała swój początek 01.08.1944r. Przez następne 63 dni powstańcy brali udział w walce, której to celem była niezależna Polska, wolna od okupacji niemieckiej oraz władczości sowieckiej. Według szacunków, ok. 16 tys. ludzi straciło życie w trakcie walki o stolicę, z kolei rannych zostało dwadzieścia pięć tysięcy osób, a wśród nich przeszło 6 tysięcy ciężko rannych. Co ciekawe, około 30 procent osób, które w czasie Powstania Warszawskiego poległy w walce, to ofiary mordów dokonywanych przez niemieckie formacje policyjne oraz wojskowe. Bezwzględnie największe nasilenie rzezi na ludziach miało miejsce podczas 2 pierwszych tygodni sierpnia 1944 - kiedy wszedł w życie rozkaz Hitlera dotyczący eksterminacji ludności Warszawy.

Niestety, mimo ogromnego poświęcenia a także uderzającego bohaterstwa żołnierzy AK, i "zwykłych" cywili - Powstanie nie udało się. Mimo tego, z pewnością wskazane jest pielęgnować odwagę a także pamięć osób biorących czynny udział w walkach i po prostu oddać im zwyczajny szacunek, gdyż przecież dzielnie toczyli bój w imię wolności i godności człowieka. W związku z tym warto nie tylko w ten jedyny dzień w ciągu całego roku, ale i raz na jakiś czas zatrzymać się na chwilę w tym codziennym pędzie życia i pomyśleć o tym, jak wiele poświęceń i wyrzeczeń musieli przyjmować ludzie w tych trudnych czasach i w jak honorowy sposób pokazywali swoją chęć jednoczenia się, odwagę, determinację oraz heroizm. Dzisiaj łatwo jest nieobiektywnie oceniać tamtych ludzi, jednak nie zapominajmy o tym, iż żyli oni w zupełnie innych realiach niż my. Warto także zaznajomić się dobrze z historią Powstania Warszawskiego, aby poznać więcej szczegółów, które również są istotne i potrafią zmienić nasze myślenie zasadniczo całkowicie. Pokażmy swoją empatię i respekt.